Column: de soap die Marktplan heet

De besluitvormingstrein rond het Marktplan arriveert bij de Raad van State. Onze columnist Bon Ton denkt er het zijne van.

Ja, we hadden echt gedacht, dat de discussie over het Marktplan een finaal einde kende. In oktober 2024 ging de raad immers, zij het schoorvoetend nadat Nieuw Haaksbergen een beetje een ‘draai’ had gemaakt ten opzichte van eerdere standpunten, akkoord met het collegevoorstel om de markt van Haaksbergen een facelift te geven met een supermarkt en flink wat woningen. Boven de toekomstige Lidl en op de Bron.

Een zucht van verlichting, twee wethouders, de gemeentelijke projectmanager en een projectontwikkelaar gaven een presentatie aan de pers in het gemeentehuis. Een presentatie die glom van de trots. ‘Het is een goed doortimmerd plan en let wel, ook nog eens ‘Raad van State proof’. Dat laatste was bedacht door de verantwoordelijke wethouder. Of ‘geleend’ van vergelijkbare besluiten elders in het land, daar wil ik even vanaf zijn. Klonk leuk in elk geval. Nee, dat ‘proof’ is geen Nederlands, maar dat mag geen probleem zijn in ons land, waar het gebruik van Engelse termen en uitdrukkingen immers tot het gemiddelde arsenaal van de bevolking is gaan behoren. Zoals ‘een soort van’ een onjuiste vertaling van ‘a sort of’. Raad van State ‘proof’ dus. Deze verwachting moest de raad een extra zetje geven en dat gebeurde ook.

Opgelucht

Haaksbergen opgelucht? Vergeet het maar, de supermarktondernemers slepen de messen en verzamelden munitie om de weg naar de Raad van State te vergemakkelijken. En, à propos, maakten afspraken met peperdure juristen om de juiste argumenten te vinden in de juridische jungle. Werkgelegenheid voor juristen, dat is de besluitvorming in ons land geworden immers. Een supermarkteigenaar annex pandjesbaas voerde zelfs een oude eik op als nieuw element op het toch al zo verwarrende strijdtoneel.

Omwonenden

Een aantal omwonenden, eerder teleurgesteld na een afgewezen ‘zienswijze’, besloot ook richting Raad van State te gaan in de hoop daar maximale wijsheid te vinden. Want die zou ontbreken in Haaksbergen, althans bij het college en bij de raad.

Of de buurtbewoners ook dure advocaten hebben ingehuurd? Ik weet het niet. Veronderstel, dat het met inschakeling van de Rechtsbijstandverzekering gebeurt en dan is het arsenaal aan deskundige (lees: dure) advocaten meteen beperkt.

De omwonenden zullen ongetwijfeld de nadruk gaan leggen op de levensgevaarlijke verkeerssituaties, die gaan ontstaan na de realisatie van de supermarkt. Want ja, zo’n supermarkt moet af en toe (lees: een paar keer per dag) bevoorraad worden en dat gebeurt met hele grote vrachtwagens en met onervaren chauffeurs, die structureel fietsende schoolkinderen over het hoofd zien en ook nog eens geen bochten kunnen nemen. Noch voor noch achteruit. En laten we het dan ook nog niet hebben over het parkeerprobleem. De meeste Haaksbergenaren kunnen niet overweg met het in- en uitrijden van een parkeergarage, dus gaan allemaal in de buurt parkeren.

De kerk

En dan is er nog het probleem met dat parochiebestuur. Dat lang geleden een intentieverklaring ondertekende om een stuk grond, dat de ontwikkelaar nodig had voor het project, te verkopen. En daar op het ‘moment suprême’ op terug komt. De ontwikkelaar start een kort geding, wint dat, maar moet nog even wachten op de bodemprocedure.

Intussen bedenkt de kerk een nieuwe truc: men dient een bouwplan in, want men wil een ruimte (toevallig op de grond waar het om gaat) realiseren om speciale diensten te realiseren. Die kennelijk niet in het ruime kerkgebouw aan de overkant uitgevoerd kunnen worden. Typisch toch? Het parochiegebouw kreeg een horecabestemming (Sirtaki) en nu heeft de kerk plotseling ruimte nodig naast het voormalige parochiegebouw? Pesten? Op z’n RK’s?

Domein voor juristen

Het is nog geen gelopen race, heel Haaksbergen kon op alle vingers natellen, dat er nog een traject via de Raad van State aan zat te komen. Gelukkig zei het college ‘RvS proof’. Maar ach, de ene jurist is de andere niet. Besluitvorming in ons land is het domein van juristen en advocaten geworden. Omdat recht toe recht aan denkende burgers er niet uitkomen.

Lees alle columns van Bon Ton

Bon Ton
Een productie van RTV Sternet